ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΙΚΗ, ΣΕΙΡΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Αυτές τις ημέρες νιώθω πως δεν μπορώ να μιλήσω,
Δεν μπορώ να συγκεντρώσω τις σκέψεις μου σε ένα συγκεκριμένο θέμα
Ακροβατώ
Μέρα, νύχτα, προχωρώ σε ένα τεντωμένο σκοινί
Ακροβατώ και γύρω γύρω τα παιδάκια χειροκροτούν και ζητάνε να βγουν φωτογραφία με το λιονταράκι
Ο φίλος μου ο παλιάτσος είναι μαζί μου, ακροβατούμε μαζί
Είμαστε ένα
Γελάμε το ίδιο γέλιο μα κλαίμε χωριστά δάκρια
Φοβάμαι
Φοβάμαι πως η πτώση είναι κοντά
Θα χάσω την πολυδιαφημισμένη ισορροπία μου
Θα πέσω και δεν ξέρω τι θα γίνει διότι δεν έχω πέσει ποτέ
Στήριξε με
Κράτα με


Περπατώ ξιπόλητος σε λεωφόρους από ξυράφια
Επί ξηρού ακμής οδεύω
Βλέπω την όαση της ευτυχίας η την μπερδεύω με μιράζ απόγνωσης;
Συνέρχομαι
Κοιτώ έξω από το παράθυρο
Η φύση έχει αποπροσανατολιστεί όπως και εγώ
Καταχείμωνο και οι αμυγδαλιές έχουν ανθίσει
Ανθίζω και εγώ αλλά ελλοχεύει ο πούστης ο χιονιάς και ξέρεις..
Αν παγώσει το πρώτο μπουμπούκι, πάει η χρονιά
Και εγώ δεν είμαι αγρότης να πληρωθώ την επιδότηση βγάλω δεν βγάλω.



Ψάχνω να βρώ το mute του μυαλού μου
Δεν έχουμε; γιατί ρε γαμώτω
Πως θα το κάνω να πάψει να με βιάζει;



Βγήκα στον κήπο, κάθισα και άφησα τη βροχή, χιονόνερο να με καλύψει
Έχει κρύο τουλάχιστον 2 βαθμούς και εγώ είμαι γυμνός χαράματα και λούζομαι με βροχή
Η φλόγα που έχω μέσα μου δεν αφήνει την βροχή να με αγγίξει, εξατμίζεται.
Εξατμίζομαι και εγώ, διασπώμαι στις πρώτες μου ύλες και μετά ξανασυμπυκνώνομαι

Είμαι ένα ολοκληρωμένο τίποτα και ένα μισό τα πάντα

Αλυσίδες δεν έχω, συρματόπλεγμα και χειροπέδες
Δεν τα έχω σου λέω
Έχω αγάπη, έχω διάθεση για όλα εκτός από το να δεσμεύσω

Νιώθω σαν την γριά του Ρίτσου, έβαλα μέχρι και τη σονάτα να ακούσω
Τώρα αντιλαμβάνομαι πως μπορείς να δείς τους τοίχους να χορεύουν

Δεν παίρνω ναρκωτικά όχι, από επιλλογή..μια χαρά μαστουρωμένος είμαι και μόνος μου
Γύρω μου βλέμματα,
Οι φωτογραφίες ζωντανεύουν και τα βλέμματα άλλοτε επικριτικά άλλοτε περηφάνιας με βαραίνουν

Είμαι καλά…ο παλιάτσος είναι δυνατός
Γελάω
Φτάνει
Αυτά
Όχι αλλά για σήμερα
Για αύριο
Για όσο