ΔΑΚΡΥ ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ

Κύλα υγρό της κάθαρσης, κάψε τα μάτια μου,

προσπέρασε το πρόσωπό μου και φθάσε καυτό στα χέρια μου,

εσύ δάκρυ πικρό.

Ισως αυτό χρειαζόμουν τελικά

εναν μεγάλο απρόσμενο πόνο

συγχώρα με που θα στον χρεώσω

στον χρεώνω για να παψω να σε αγαπώ οπως πρώτα

Δεν θέλω να ξέρω τίποτα

Θέλω η μνήμη να κολλήσει στο παρέλθόν

θελω να μην θυμάμαι να να ρωτάω το παρόν.

Βοήθα δακρυ, τι σκατά κάνεις και μόνο κυλάς;

πνίξε τον πόνο, πνίξε τις μνήμες,

κρατα τα κάτω απο την επιφάνεια της μνήμης αλλα μην τα σβήσεις ποτε.