ΟΝΕΙΡΟΠΑΓΙΔΑ

Ονειροπαγίδα θα πάρω και θα κρεμάσω

πάνω απο το άδειο διπλό μου κρεβατι,

μια κρύα φυλακή για τα ζεστά μου όνειρα.

Θα τα κλείσω μέσα ,να μην με τιμωρούν κάθε νύχτα.

Έρχεσαι τις νύχτες και με ταξιδεύεις στην αγκαλία σου,

με απαγάγεις με τα φιλία σου,

με φιμώνεις με τα σαγαπώ σου.

Ερχονται κάθε νύχτα για να μου δείξουν

πόσο υπέροχα πολύπλοκη θα ήταν η ζωή μου μαζί σου.

Για να μου δείξουν πως είναι

να είσαι με αυτόν που έχει στο σπίτι του την καρδιά σου.

Φαντάσου πόσο σε αγαπώ που δεν αντέχω

να βλέπω όνειρα που μας δείχνουν μαζί,

δεν αντέχω να μη ζώ αυτό που θα ήθελα

και να ζώ αυτό που πονάει.

Μα όχι,

θα σπάσω ένα ένα τα κομμάτια της το πρωί,

να ρουφίξω λίγο απο το αίμα της,

να ζήσω μέρα αυτά που γίνονται τη νύχτα,

την θέλω να φυλάει αυτά που βλέπω

και να μου τα δείχνει το πρωί.

Είσαι η μέρα και η νύχτα μου..

Τα όνειρα και οι εφιάλτες μου..

Οι χαρές και ο πόνος μου..

Μα τι άλλο σημαίνει αυτό;

παρά αγάπη;