22.2.07

ΒΟΥΤΙΑ ΣΤΟ ΚΕΝΟ


Είναι μια απο αυτές τις σιχαμένες ημέρες..

απο αυτές που νιώθεις μια νοθρότητα να σε αγκαλιάζει,

μια απάθεια να χαρακτηρίζει κάθε σου κίνηση,

μια μελαγχολία να κάνει αισθητή την παρουσία της στον χώρο,

όλα αυτά χωρίς κάποια αιτία..




Πήρα καινούργιο πακέτο τσιγγάρα,

κοιταξα στον καθρεύτη και κριτίκαρα κάθε ατέλεια,

έβαλα όπως συχνά τελευταία στο πικ απ εναν δίσκο του Μάνου

και μετά απο καιρό έβαλα ένα ουισκάκι..




Ενα ταξίδι ξεκινούσε,

μια βουτιά σε όσα κρατώ κρυμμένα μέχρι να γεμίσει ο χώρος

και να παλεύουν να βγούν έξω..




Πετυχημένος στη σχολή μου,

ακόμα πιο πετυχημένος στο φλέρτ μου με την πολιτική,

δεν έχω οικονομικό πρόβλημα,

έχω ενα ωραίο σπίτι και ωραία πράγματα γύρω μου,

κατα πως λένε είμαι καλό παιδι,

κατα πως λένε είμαι απόλυτα ερωτευσιμος,

κατα πως λένε είμαι ευχάριστη παρέα,

αλλά...


κάτι λείπει ή μαλλον κάτι χαλάει τη συνταγή..


αγαπώ τη μαγειρική και ειδικά την ζαχαροπλαστική

ξέρεις γιατι τα αυγά τα βάζεις ένα -ένα στο κείκ?

διοτι αν ένα είναι χαλασμένο, καταστρέφονται όλα τα φίνα υλικά σου.


έτσι και με την προσωπική μου συνταγή,

ένα βασικό υλικό είναι χαλασμένο

και τα κάνει όλα να φαίνονται επικίνδυνα..


είναι η αγάπη



όλοι μου οι φίλοι είναι επιφανιακοί

επειδή εγώ το επέλεξα

όλοι μου οι εραστές είναι μακριά

επειδή μάλλον εγώ το προκάλεσα

η μεγάλη μου αγάπη ζεί με τεχνητά μέσα

επειδή εκείνη το επέλεξε

ενας καλός φίλος μου φέρνει πλέον αηδία

επειδή εκείνος το προκάλεσε


βλέπεις; η αγάπη σε κάθε μορφή της

είναι χαλασμένη

αλλα όχι πάντα εξαιτίας δικών μου επιλλογών.



Μένω με την παρέα του αριστείου μου,

με την παρέα πολιτικών να μου σφίγκουν το χέρι σε φωτογραφίες

με την παρέα των Montblanc και των Ferragamo μου

με την παρέα των καναπέδων και του Starrbucks καφέ φίλτρου μου

με την παρέα του Μάνου και του Ουίσκι μου,

με την παρέα του πακέτου μου, τα ανάβω όπως το κοριτσάκι με τα σπίρτα για να ζεσταθώ, μα μέσα τους βλέπω όνειρα και τελικά το πακέτο τελειώνει...



ετσι τελειώσε και αυτή η βουτία, χωρίς αποτέλεσμα, χωρίς συμπέρασμα

μόνο με την ίδια ελεεινή αίσθηση...

1 comment:

greekgaylolita said...

αγαπητε,το προσωπο στη φωτογραφια παραμενει ιδιο,οι ασφυκτικες χειραψιες στη καρδια,συνεχιζουν την σαρκοβορα επιθεση τους,αλλα η ντοριανγκρεικη σαπιλα οταν εγκαθιδρυσει την κυριαρχια της δυσκολα κατανικιεται.ισως ειναι καιρος τα εσω μαχαιρια να διαγραψουν νεα τροχια(φτιαγμενος απο τιποτα.αλλο παρα.)