ΣΥΓΚΑΤΟΙΚΗΣΗ= ΑΓΑΠΗ

Τελικά ο μόνος τρόπος να κατανοήσεις πραγματικά τον σύντροφό σου είναι η συγκατοίκηση

Όχι απαραίτητα η μόνιμη αλλά έστω και η ολιγομερής

Για ένα διάστημα περίπου ενός μηνός έμεινε σπίτι μου το μωρό μου
Κατάλαβα πόσο πολύ τον αγαπώ και πόσο πολύ με αγαπά καθώς κανένας από τους δύο δεν διέπραξε έγκλημα κατά ζωής!

Και οι δύο έχουμε χαρακτήρα έντονο, αρχηγικό και κακομαθημένο
Σε μια στιγμή από γαλήνη είχαμε τρικυμία και από τρικυμία μπουνάτσα.

Εγώ που δεν δέχομαι άνετα ανθρώπους στο χώρο μου,
μαζί του ένιωσα σαν να ζούσαμε μια ζωή παρέα.
Ο καθένας με τις ιδιοτροπίες του.
Αυτός να μην πλένει πιάτα και να κάνει την κουζίνα μπουρδέλο για να μαγειρέψει και από την άλλη εγώ με την απροσεξία μου με τη στάχτη, τα νερά και κυρίως με το γαμημένο καπάκι του μπάνιου!

Αγκαλιές, φωνές, φιλία, νεύρα, χάδια ,μούτρα.

Έρχεσαι σε ένα σημείο όπου συνθηκολογείς με τις ιδιοτροπίες του άλλου.
Τώρα τον ξέρω καλύτερα
Τώρα αγαπώ το μωρό μου για όλα του, μα κυρίως για τις αναποδιές του
Τώρα το σπίτι είναι φρικτά έρημο.
Τώρα μου λείπουν ακόμα και αυτά που με εκνεύριζαν
Τώρα μετρώ τις μέρες για να ξαναβρεθούμε
Αύριο κλείνουμε τρεις μήνες,

μετά τη συμβίωση νιώθω λες και είμαι χρόνια μαζί του.
Τον αγαπώ